Bieżące wydarzenia

14 listopada dotarła do nas wszystkich smutna wiadomość o śmierci jednego z największych i chyba najbardziej lubianych polskich piosenkarzy - Jerzego Połomskiego. Mieliśmy szczęście gościć tego wykonawcę w naszej świątyni na Koncercie kolęd w styczniu 2013 roku. Akompaniował mu, również już nieżyjący, Janusz Sent. Przypominamy ich występ i prosimy Dobrego Boga, by obdarzył ich życiem wiecznym w niebie. 

Fotorelacja pana Grezgorza Jasicy z uroczystości poświęcenia nagrobka 17 -letniego Bolesława Zmysło -uczestnika wojny bolszewickej w 1920 roku. 

Biało – Czerwone unieśmy Flagi,
niech załopocą  na wietrze,
One przydają życiu powagi
- dla nas Polaków są jak powietrze!…

Biel sprawiedliwość i czystość znaczy,
a Czerwień z krwi swój kolor bierze…
i nie potrzeba nic tu tłumaczyć,
gdy Polska wezwie - każdy z nas będzie
                                                - Polski Żołnierzem!

To pod tą barwą i pod tym znakiem
Polska jest Polską, a Polak Polakiem!

Szczęść Boże!

Obecny, 09.11.2022

6 listopada 202 roku w naszej parafii odbył się Koncert Laureatów VI Diecezjalnego Konkursu Piosenki I pieśni Patriotycznej. Zostali oni wybrani spośród 125 uczestników zgłoszonych do konkursu. Jury postanowiło przyznać następujące nagrody. 

W kategorii Przedszkola

• I miejsce: Emilia Filo z Olkusza - zawykonaie pisenki 'Co to jest niepodległość.'
• II miejsce: Łucja Tambor -za wykonanie piosenki 'Jest takie miejsce , Polska'
• III miejsce: Michalina Zalewska za wykonanie piosenki 'Mój dom' 

W kategorii Klasy I-IV: 

• I miejsce: Zofia Tarasów za wykonie piosenki 'Modlitwa Katyńska'
• II miejsce: Józef Kućmierczyk za wykonaie piosenki 'O mój rozmarynie..'
• III miejsce: Maria Kućmierczyk za wykonanie pisenki 'Czerwone maki'

W kategorii Klasy V-VIII

• I miejsce: Marcjan Emilia za wykonanie piosenki 'Miejcie nadzieję'
• II miejsce: Weronika Dołba za wykonanie piosenki 'Tchnienie wolności'
• III miejsce: Emilia Duda za wykonianie piosenki 'Tango na głos...'

W kategorii Szloły średnie 

• I miejsce: Maksymilian Kaszuba za wykonanie piosenki 'Wolność'
• II miejsce: Antoni Zimnal za wykonanie piosenki 'Opowiedzcie wiatry'
• III miejsce: Julia Mika za wykonanie piosenki 'Kolęda warszawska'

W kategorii Dorośli: 

• I miejsce: Aleksandra Duda za wykonanie piosenki 'Kołysanka żołnierza'
• II Miejsce: Wiktoria Kieca za wykonanie piosenki 'Modlitwa o pokój'
• III miejsce: Katarzyna Drożyńska -Adamczyk za wykonanie piosenki 'Czemu płaczesz ty powstańcze'

Grand Prix tegorocznego Konkursu zdobyła Maja Kaczmarczyk za wykonanie piosenki 'W imię Ojca..'

Listopadowa zaduma

Dzisiaj chcemy znicz zapalić,
bo Wy wciąż jesteście z nami
i wspieracie nas z oddali
- nigdy nie jesteśmy sami!

I modlimy się do Pana…,
by Wam otwarł Bramy Nieba
i prosimy na kolanach…
- za Was Wszystkich, bo tak trzeba!

Byśmy kiedyś byli razem
- trzeba nie marnować chwili,
w zgodzie z odwiecznym nakazem…
- byśmy godnie się trudzili!
     …
Chociaż od dawna nie ma Ich,
czujemy wciąż obecność,
zakorzenieni w Sprawach Tych
wołają poprzez Wieczność!

Chociaż odeszli – muszą trwać,
z Wieczności nas wspierają,
umiejmy Ich Powinność brać
- Oni Ją nam zadają!...

                                                  Obecny, 1.11.2022
                                                     Szczęść Boże!

W mininą niedzielę rozpoczęliśmy w Kościele obchody Tygodnia Misyjnego.  W poniedziałek otrzymałem tę właśnie wiadomość i podziękowanie od pana Daniela Cieszyńskiego, którego dwukrotnie gościliśmy w naszej parafii i wspieraliśmy finansowo dzieło, którego sie podjął. 

Czcigodny Księże Proboszczu,

Jeszcze raz w imieniu najbiedniejszych dzieci świata chciałbym podziękować  za ten dar serca ? jaki ksiądz uczynił razem z parafianami pomagając w zbiórce. 

Radości, którą zobaczyłem nie jest w stanie  zastąpić nawet najnowszy mercedes. :-)  

Zachęcam do obejrzenia krótkiego filmiku jak witały mnie dzieci w Moundou, oraz radość z otrzymanych prezentów. 

Ostatni górnik przodkowy opuścił kopalnię „Pomorzany” 24 grudnia 2020 roku. Później, do 18 kwietnia 2022 roku w kopalni pozostawała jedynie nieliczna grupa górników-likwidatorów. Ich jeszcze można było nazywać górnikami czynnymi, ale od tego momentu już tylko buldożery były w użyciu i złomiarze pastwili się nad pozostałością powierzchniowej infrastruktury przypominającej kopalnię. Te dwie wymienione wyżej daty są i pozostaną już na zawsze znamienne w dziejach olkusko-bolesławskiego górnictwa.

W sytuacji, gdy nie ma już górnictwa należało czymś wypełnić pustkę. Powstało tak zwane Bractwo Kopackie. Może nie powstało w tym momencie, ale zostało reaktywowane, bo ono de facto pod patronatem ówczesnego krakowskiego kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, zostało założone 3 maja 1446 roku przy klasztorze augustianów w Olkuszu. Było organizacją zrzeszającą ówczesnych kopaczy i gwarków trudniących się pozyskiwaniem galeny srebronośnej. Do kiedy to ugrupowanie działało trudno dzisiaj ustalić. Ta dzisiejsza, będąca w fazie organizacji struktura, odświeżona dzięki pasjonatowi historii górnictwa olkusko-bolesławskiego, Franciszkowi Rozmusowi, wzięła na siebie ciężar (i traktuje go jak obowiązek) przypominania odległej historii, ale także kultywowania tradycji ukształtowanej przez współczesnych górników. Jej insygniami, znakami rozpoznawczymi są srebrny Krzyż Gwarków z 1618 roku oraz wiernie odtworzone ze ściennego fresku z olkuskiej bazyliki charakterystyczne stroje gwarków i trzymany przez nich herb Olkusza. Bazuje także na historycznych sztandarach z przełomu XIX i XX wieku znajdujących się w bolesławskim kościele.

Te cztery sztandary okazjonalnie uczestniczą w procesjach Bożego Ciała, rezurekcyjnych i odpustowych, lecz coraz rzadziej ostatnio występują w komplecie, a powodów można by wyliczyć kilka. Nie w tym rzecz. Niektóre z nich za sprawą Bractwa Kopackiego zaprezentowane zostały dwukrotnie w katedrze na Wawelu a ostatnio także w olkuskiej bazylice, gdzie była sprawowana msza święta z okazji 413 rocznicy cudownego uratowania olkuskich górników z kopalnianej katastrofy zawału. Tam budziły zachwyt wśród mających okazję je podziwiać.

Bractwo Kopackie próbuje wykorzystywać wszelkie okazje dla propagowania wielkiej roli jaką na przestrzeni wieków górnictwo pełniło na naszych ziemiach. Taką okazją był doroczny odpust parafialny w Bolesławiu.  

Uroczystość odpustowa w bolesławskiej parafii pod wezwaniem Macierzyństwa NMP i św. Michała Archanioła zawsze wypada w ostatnią niedzielę września, a tym razem była to niedziela 25 września. Tegoroczne świętowanie miało bardziej niż zwykle podniosły charakter. Mszę świętą celebrował i kazanie wygłosił ks. prałat Antoni Idasiak. Choć nie było to jakoś specjalnie nagłaśniane, na tę okazję udało się zmobilizować kilkunastu górników w mundurach galowych. W czasie uroczystej mszy świętej odpustowej przed ołtarz wystawili oni wszystkie cztery sztandary a dwa z nich uczestniczyły także w procesji. Brali w niej udział również olkuscy gwarkowie oraz reprezentujący Stowarzyszenie Szansa Białej Przemszy jego prezes, Józef Niewdana w randze generalnego dyrektora górniczego. Były władze samorządowe gminy Bolesław. Była orkiestra dęta Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław” S.A., była duża grupa kapłanów z dekanatu sławkowskiego a wśród nich także księża emeryci z Będzina. Była duża grupa osób spoza parafii. Ochotnicze Straże Pożarne z terenu parafii reprezentowała OSP Laski z jej komendantem na czele. Tej reprezentatywnej grupie społecznej unaoczniono, że górnicza część mieszkańców jeszcze żyje, że jeszcze jest komu pamiętać, wskrzeszać pamięć i podtrzymywać tradycje. Mszę zakończył podziękowaniami proboszcz ks. Sylwester Kulka – dziękował wszystkim zaangażowanym w przygotowanie oraz uczestniczącym, a z imienia wymienił Franciszka Rozmusa i Józefa Niewdanę. 

Na koniec dnia, w ramach VII Zagłębiowskiego Międzynarodowego Festiwalu Organowego wystąpił chór mieszany BASILEUS z Warszawy pod dyrekcją Romana I. Drozda. Został zaprezentowany przepiękny repertuar wyjęty z liturgii chrześcijańskiego Wschodu, ale nie mniej ważny był komentarz dyrygenta − potrafił do głębi wzruszyć słuchacza.

Całość wypadła wyjątkowo uroczyście.       

Zdjęcia z Koncertu autorstwa pani Gabrieli Mirek. Dziekujemy. 

21 sierpnia 2022 roku w olkuskiej bazylice p.w. św. Andrzeja Apostoła z inicjatywy „Bractwa kopackiego” została odprawiona msza święta w intencji gwarków i górników Ziemi Olkuskiej w 413. rocznicę cudownego ocalenia olkuskich górników za przyczyną Matki Boskiej Częstochowskiej z katastrofy w kopalni srebra i ołowiu 22 sierpnia 1609 roku.  

URATOWANIE ZASYPANYCH GÓRNIKÓW Z OLKUSZA

W kopalni ołowiu i srebra w Olkuszu pewnego dnia w 1609 r. pracowało razem 5 górników. Nagle rozległ się straszny huk i szyb się zawalił. Znaleźli się 90 stóp pod ziemią odcięci od świata. Pobożni ludzie zaczęli modlić się o ratunek i ślubowali Matce Bożej Częstochowskiej, że odprawią pielgrzymkę na Jasną Górę, jeśli ocaleją. Tymczasem na powierzchni zgromadzone rodziny zasypanych nie ustawały w modlitwie do Najświętszej Panienki, a pozostali górnicy rozkopywali zawał. I tak przez 5 długich dni. Wreszcie pomoc dotarła do górników i wydobyła ich na powierzchnię całych i zdrowych. Dziękczynieniom Matce Bożej Częstochowskiej nie było końca. Wkrótce ocaleni wraz z rodzinami udali się na Jasną Górę. Cud ten uwiecznił malarz Karol Dankwart na sklepieniu bazyliki jasnogórskiej w 1695 r.

Wcale nie trudno w to uwierzyć, że dzisiaj nikt już o tym nie pamięta. Po pierwsze dawno to było, a po drugie nikt nie odświeżał, wcześniej nie przywoływał tego typu historii. A przecież, jakby nie było, jest to ważny budulec pełnej prawdy o tutejszym górnictwie. Tym wartościowszą, w takim razie, okazała się ta inicjatywa.

Z końcem 2020 roku olkusko-bolesławskie górnictwo cynkowo-ołowiowe przestało istnieć – przeszło do historii. W tak ważnym momencie dla tej ziemi i społeczności tutaj żyjącej należy przypominać niektóre (przynajmniej te dobrze udokumentowane) fakty z przeszłości. Sierpniowa inicjatywa była jedną z prób odświeżenia pamięci i miała miejsce w przeddzień rocznicy.

Mszę świętą w koncelebrze sprawowali: kustosz z Jasnej Góry o. Stanisław Rudziński i proboszcz olkuskiej fary ks. Mieczysław Miarka. W czasie mszy zaprezentowany został słynny półtorametrowy Krzyż Gwarków z XVII wieku, w całości wykonany ze srebra oraz profesjonalnie spreparowany obraz-fotografia fresku ze sklepienia kościoła, sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej. Po mszy z krótkim koncertem wystąpił chór Cantores Minores Basilica Sancti Andreae pod kierunkiem ks. Roberta Żwirka. I choć nie była to okrągła rocznica, zebrani mogli także wysłuchać koncertu organowego w wykonaniu Macieja Semli. Organista zaprezentował swoją klasę na słynnych organach Hansa Hummla. Całość zakończyła konferencja z tematyką nawiązującą do historii tutejszego i okolicznego górnictwa. Obchody rocznicowe honorowym patronatem objął Prezydent RP, Andrzej Duda.

W czasie nabożeństwa kazanie wygłosił gość z Jasnej Góry. Nawiązując do okoliczności, mówił w nim o potrzebie przypominania ważnych wydarzeń z przeszłości, a w tym przypadku cudu uratowania z zawału olkuskich górników za przyczyną i wstawiennictwem Matki Jezusa. Wspomniał o Jasnogórskiej Księdze Cudów (Liber miraculorum Beate Virginis Monasterii Czenstochoviensis). Zachwycał się wyposażeniem i wystrojem tutejszego kościoła oraz wskazał na niektóre cechy jego podobieństwa do jasnogórskiej bazyliki.

Bolesław w tej uroczystości miał znaczący udział. Naszą gminę i parafię reprezentowali górnicy w mundurach galowych. Udając się do Olkusza zabrali ze sobą dwa największe spośród czterech górniczych sztandarów będących na stanie parafii. Sztandary reprezentujące: jeden górników Tłukienki i Krążka i drugi górników kopalni „Bolesław”, to historyczne obiekty, dzieła sztuki hafciarskiej, świadczące o znaczeniu ówczesnego górnictwa. Te sztandary, ewenement nawet w skali kraju, warto pokazywać na szerszym niż parafia obszarze, bo tam dopiero widać ludzki zachwyt, jaki wzbudzają. Szkoda, że z braku obsady nie udało się przy tej okazji pokazać pozostałych dwóch im podobnych obiektów, to jest: sztandaru kopalni „Triumvirat” oraz najstarszego, ostatnio nieco przeprojektowanego, nawiązującego do powołania do życia Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław” a ponadto reprezentującego bolesławski lud rolniczo-górniczy. Cieszyć się natomiast należy, że wreszcie w składzie pocztów sztandarowych znaleźli się przedstawiciele młodszego pokolenia bolesławskich górników. Myślę, że się nie obrażą, gdy ujawnimy ich nazwiska. Tym razem byli to: Andrzej Ciuła, Mateusz Liszka i Krzysztof Sikora. Jak to się mówi: „lepiej późno niż wcale”. Średnie pokolenie reprezentowali Stanisław Chojowski (wspomagany przez wnuczka Piotra), Jan Liszka i Stanisław Nawara – doświadczeni górnicy olkusko-bolesławskich kopalń.

Powyższą wzmiankę uzupełnia galeria zdjęć autorstwa głównego animatora tego typu poczynań, Franciszka Rozmusa

JRC  

13 sierpnia , w sobotę zakończyła się tegoroczna piesza pielgrzymka na Jasną Górę. W naszej grupie pielgrzymowało 105 pielgrzymów. W imieniu wszystkich pielgrzymów, jak również swoim własnym, pragnę podziękować tym, którzy nas wspierali modlitwami, ale i materialnie. Dziękujemy p. Jackowi Czekajowi za użyczenie samochodu na bagaże i kierowcy na czas pielgrzymki. Dziękujemy za przekazaną żywność, za materialne wsparcie pielgrzymów przez tak wiele osób. Staraliśmy się odwdzięczyć wszystkim dobroczyńcom codzienną modlitwą. Dziękujemy także wszystkim służbom pielgrzymkowym: Jadwidze Bogackiej, Krzysztofowi i Bogusławie Skubisom za posługę w kuchni, służbie kwatermistrzowskiej, muzycznej, transportowej i porządkowej. I wreszcie szczególne podziękowania należą się samym pielgrzymom, za ich świadectwo wiary i modlitwy. Dziękuję też panom, którzy rozpakowali samochód z rzeczami pielgrzymów już tu na miejscu.  Wszystkim za wszystko Bóg zapłać.

Fotorelacja z pielgrzymki